Det å lukte den kommende julelukten betyr utrolig mye for meg... Vi tente det andre stearin lyset i dag for det er advents søndag igjen. Jeg har sittet hjemme i min flotte lenestol og sett gjennom vinduet på den vakre hvite vinteren ute. Kake baktes i ovnen og det har begynt å lukte ikke bare den eplekaken, men virkelig julen :) Jeg føler at julen nærmer seg i store skritt og at det er bare to uker igjen til vi opplever gleden og fred.Denne eplekaken er en av mine favoriter, for den er lett å lage og den smaker kjempe deilig. Nøtter er også en av simbolene til jul, tror jeg. De små kjeksene rundt kaken er tradisjonelle litauiske julekjekser som vi kaller KUCIUKAI (uttalles kotjukai). Disse lager vi like som nordmenn lager sine pepperkaker. Det har allerede vært 2 juleverksted hjemme hos oss. Vi har bakt kuciukai og pepperkaker, Også har vi sydd julepynter. I år blir der fargerike fugler i tillegg til i fjors hjerter som vi sydde på juleverkstedet også sammen med Jovaras. Men jeg venter litt til med julepynter hjemme. Advent er ikke tid for kjempe stor glede, men for konsentrasjon i åndelige verdier. Derfor pynter vi huset nettop i slutten av Advent, vanglivis den julaftens morgen. Og holder alle pyntene frem til 6. januar. Så blir det ikke for lang å glede seg. Og pyntene får ikke tid til å anskaffe støv på seg :)
Det er det hvordan vi opplever jul i familien vår. Jeg liker ikke hasten, særlig i juleperioden. Også liker jeg ikke oppstyret overalt, det skaper et slags kaos inn i meg. Jeg foretrekker alltid å stoppe, høre på meg selv og se rundt meg. Det er den viktigste julegaven til meg selv.
Nå sitter jeg med en stor krus te, som lukter litt sommerlig, for er laget av urtene, som ble samlet i Litauen på sommerferie. Det er også flere tørkede bær, som flyter i teen. Også spiser jeg eplekaken, som lukter jul og er kjempe deilig. Jeg nyter hvert øyeblikk av Advent og prøver å forsinke jul :) Her og nå.
Užuosti artėjančias Kalėdas man reiškia labai daug. Ypač kai kvepia kepamas pyragas ir dega, šiandien jau dvi, Advento žvakės. Gera sėdėti savo mylimam foteliuke prie lango, matyti tikrą žiemą - baltai išsipusčiusią, blizgančią ir šaltą. Gerti arbatą, dvelkiančią vasara (žolelės ir džiovintos uogytės iš Lietuvos miškų) ir jausti, kad Kalėdos vos už poros savaičių. Neskubinu jų, kaip tik atvirkščiai. Man patinka Adventinis susikaupimas, įsiklausymas į save. Nemėgstu skubos ir vertimosi per galvą, šurmulio ieškant dovanų ir t.t. Man smagiau būti su savimi, klausytis aplink save, matyti ir jausti besisukantį gyvenimą be skubos ir streso. Šiemet jau turėjome dvi kalėdines dirbtuvėles namuose. Jau kepėm ir beveik suvalgėme kūčiukus, taip pat tradicinius norvegiškus imbierinukus. Ir siuvome su Jovaru Kalėdinius papuošalus. Šiemet puošime namus naujais spalvingais paukštukais, taip pat pernai siūtomis širdelėmis. Bus jauku. Bet mes puošiamės tik prieš pat Kalėdas, dažniausiai kūčių rytą. Taip darau nuo vaikystės. Man užtenka tų dviejų savaičių iki trijų karalių pasidžiaugti puošmenomis ir šventinėmis atostogomis.
Sėdžiu sau su dideliu puodu arbatos, valgau nerealiai skanų obuolių pyragą su riešutų plutele (riešutai, pagal mane, irgi yra labai Kalėdinis simbolis) ir mėgaujuosi čia ir dabar.
| 
