| Vakar buvau pas kirpėją. Turiu pripažinti, kad kirpimas gerokai pakeitė mano fizionomiją. Vincentas nesureagavo niekaip. O Jovaras ne tik neatpažino iš pradžių, bet konstatavo, jog atrodau kaip "visai kita mama" :) Manau, tai į gera. Aš jo irgi neatpažinau iš karto, nors jis nebuvo pas kirpėją. Jis laukė autobuso stotelėj, kai privažiavau jo paimt. Aš turėjau gerai įsižiūrėt, kad ten jis. Iš tolo atrodė kažkoks visai mažas berniukas... O jam teko įsižiūrėt į mane, ar tikrai ten aš. Man patinka pokyčiai. Ypač teigiami.
I går var jeg hos frisør. Jeg innrømmer at ansiktet mitt ser helt annerledes ut nå. Lille Vincentas oppdaget dette ikke. Men Jovaras kjente meg ikke og sa at jeg ser ut som ¨en helt annen mamma¨. Jeg kjente han ikke i går selv om han var ikke hos frisør. Han ventet på bussholdeplass når jeg kjørte forbi. Jeg måtte ta en god titt om det var han som sto der. Han så veldig liten ut fra avstand. Og han måtte ta en god titt om det var sikkert jeg som kjørte bil... :)
Jeg liker forandringer. Særlig de positive.
| 